عمل زیبایی بینی هم به منظور کوچک کردن و هم برای بزرگ کردن بینی می‌تواند انجام شود. با توجه به این که در نژاد ایرانی اکثر افراد بینی‌هایی بزرگ دارند، عمل زیبایی به منظور بزرگ کردن بینی رواج کمتری دارد، اما در کشورهایی نظیر افغانستان و یا کشورهای آسیای شرقی این نوع جراحی بیشتر دیده می‌شود.
شاید برای شما سوال شود که چرا شخصی باید تمایل به بزرگ کردن بینی خود داشته باشد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که صرفا بینی کوچک سبب زیبایی افراد نمی‌شود، بلکه اندازه بینی باید در تناسب با اجزای دیگر صورت باشد تا نسبت‌های طلایی میان اجزای چهره برقرار گردد. به طور مثال در صورتی که بینی بیش از اندازه کوچک باشد ممکن است تناسب میان سه یک سوم عمودی صورت (خط رویش مو تا ابتدای بینی، ارتفاع بینی و انتهای بینی تا زیر چانه) برهم بخورد و زیبایی فرد تحت الشعاع قرار گیرد.
در این مقاله در خصوص بزرگ کردن بینی و موارد مرتبط با آن صحبت شده است.
بزرگ کردن بینی در چه مواردی انجام می‌شود؟
همان طور که گفته شد در بعضی نژادها ممکن است افراد به صورت طبیعی بینی کوچکی داشته باشند. اما گاهی اوقات نیز بینی فرد بعد از عمل زیبایی بینی به دلیل عدم مهارت کافی جراح، بیش از اندازه کوچک می‌شود. بعضی از افراد نیز خودشان اصرار زیادی به مدل‌های فانتزی و کوچک شدن بیش از حد بینی دارند که گاها بعد از جراحی دچار پشیمانی می‌شوند. کوچک شدن زیاد بینی می‌تواند سبب ایجاد مشکلات تنفسی و گاها تغییر صدا (تو دماغی شدن) در افراد شود. در نتیجه قبل از جراحی اصرار زیادی به کوچک شدن بینی خود نداشته باشید و به توصیه‌های جراح خود توجه کنید.
غالبا وجود مشکلات زیر سبب تمایل افراد به بزرگ کردن بینی می‌شود:
وجود فرورفتگی در بینی: در بعضی افراد به صورت طبیعی در بعضی قسمت‌های بینی فرورفتگی وجود دارد که سبب ایجاد عدم تقارن در بینی می‌شود.
قوز کاذب: در بعضی موارد کم بودن بافت در بالا و یا نوک بینی سبب ایجاد غوز کاذب می‌شود که برای از بین بردن آن به جای حذف قوز و برآمدگی، مناطق فرو رفته را تقویت می‌کنند. به عنوان مثال کسانی که بینی گوشتی دارند غالبا نوک بینی آن‌ها دارای کمبود بافت غضروفی است و به همین علت بینی دچار افتادگی شده و ظاهری محدب شکل پیدا می‌کند که برای برطرف کردن آن لازم است که بافت غضروفی در ناحیه نوک بینی تقویت شود.
بینی زینی شکل: در صورتی که بالای نوک بینی فرورفتگی وجود داشته باشد، ظاهر زینی شکل ایجاد می‌شود که برای برطرف شدن آن لازم است که بافت ناحیه فرورفته تقویت شود.
روش بزرگ کردن بینی
عمل زیبایی بزرگ کردن بینی به روش باز و همینطور روش بسته قابل انجام است. بیهوشی نیز می‌تواند از نوع موضعی و یا بیهوشی کامل باشد. به منظور تقویت بافت بینی هم می‌توان از پیوند استخوان و هم پیوند غضروف استفاده کرد. در صورتی که جراح بخواهد از پیوند استخوان استفاده کند، از ناحیه استخوان جمجمه، آرنج، ران و یا لگن می‌تواند مقداری استخوان بتراشد به گونه‌ای که هیچ مشکلی برای عملکرد اسکلت استخوانی فرد ایجاد نشود. بافت استخوانی برداشته شده به بینی متقاضی پیوند زده می‌شود. استفاده از این روش معمولا دردناک است و در ناحیه‌ای که از آن استخوان برداشته شده معمولا تا چند روز درد احساس می‌شود. همچنین در این روش معمولا بافت استخوانی بعد از مدتی کوچک شده و یا ممکن است جذب شود؛ به همین خاطر در روش‌های جدید بیشتر از پیوند غضروف استفاده می‌شود.
برای پیوند غضروف سه راه‌کار وجود دارد:
در حالت اول می‌توان از غضروف‌های مصنوعی که ماندگاری بالایی دارند استفاده کرد. مشکل این غضروف‌ها این است که ممکن است سبب ایجاد التهاب و یا عفونت شوند. عفونت ایجاد شده در موارد نادری ممکن است که به پوست بینی نیز سرایت کند و به مرور زمان سلول‌های پوست را از بین ببرد. از بین رفتن سلول‌های پوست سبب می‌شود که رفته رفته پوست نازک‌تر شود تا جایی که ممکن است غضروف مصنوعی نمایان گردد. بدترین اتفاق ممکن از بین رفتن بافت پوست است چراکه بافت غضروف و استخوان قابل جبران بوده اما پوست را نمی‌توان جبران کرد.
در حالت دوم می‌توان از بافت غضروفی افرادی که حیات خود را از دست داده‌اند استفاده کرد. در این حالت غضروف از بدن فرد جدا شده و بعد از استریل شدن در الکل نگهداری می‌شود. اصطلاحا به این غضروف‌ها هموگرافت گفته می‌شود. این غضروف‌ها سبب ایجاد عفونت نمی‌شوند و مشکلات غضروف مصنوعی را ندارند، اما با توجه به این که غضروف‌های هموگرافت از بدن فرد دیگری گرفته شده، ممکن است حامل بیماری‌های باشد که ناشناخته است و با روش‌های ضد عفونی معمول از بین نرود. همچنین غضروف‌های هموگرافت ممکن است بعد از مدتی جذب شود و شکل بینی به حالت اولیه بازگردد.
راه‌کار سوم این است که از بافت غضروف خود فرد (غضروف اتوگرافت) متقاضی استفاده شود که در این حالت در صورتی که بینی نیاز به تغییر سایز زیادی نداشته باشد از بافت غضروفی تیغه بینی برای این کار استفاده می‌شود. در حالت دیگر اگر بینی بیش از اندازه کوچک باشد و یا در عمل‌های قبلی بافت غضروفی آن از بین رفته باشد، از غضروف ناحیه پشت گوش استفاده می‌شود. استفاده از غضروف این ناحیه از این جهت خوب است که مشکلی برای ظاهر فرد ایجاد نمی‌کند و ناحیه برش قابل مشاهده نخواهد بود. در صورتی که غضروف گوش نیز برای جبران بافت از دست رفته بینی کافی نباشد، از غضروف دنده استفاده می‌شود. غضروف این ناحیه نامحدود است اما مشکلی که وجود دارد این است که برای برداشتن غضروف این ناحیه، زیر سینه برشی ایجاد می‌شود که جای آن باقی می‌ماند.
بزرگ کردن بینی با تزریق ژل
استفاده از روش‌های جراحی و پیوند غضروف همان طور که گفته شد با مشکلات و سختی‌های خاص خود همراه است. یکی از روش‌هایی که می‌توان با استفاده از آن بینی را بدون جراحی تغییر داد، تزریق ژل است. تزریق ژل برای اصلاح مواردی نظیر کوچک بودن بینی، قوز جزئی، عدم تقارن دو طرف بینی و یا اصلاح فرورفتگی‌های بینی می‌تواند استفاده شود. این روش عوارض جانبی خاصی ندارد، اما ژل تزریق شده با توجه به این که با بافت بدن سازگار است، بعد از مدتی جذب شده (حدودا یک سال) و شکل بینی به حالت اولیه باز میگردد.
نکات مرتبط با بزرگ کردن بینی
اسکن سه بعدی بینی
اسکن سه بعدی صورت از تمامی زوایای چهره بدون استفاده از هیچگونه اشعه ای، انجام می شود. تصویر برداری سه بعدی موجب می شود، جراح و متقاضی جراحی بینی بتوانند تمامی تغییرات مورد نظر را به صورت مجازی بر روی چهره، اعمال نمایند.
جراحی مجازی بینی
جدیدترین روش جراحی زیبایی بینی که با بهره مندی از تکنولوژی اسکن و شبیه سازی سه بعدی انجام می‌شود، توانسته است گامی بزرگ در راستای افزایش رضایت متقاضیان جراحی بینی از نتیجه جراحی، بردارد. جراحی مجازی بینی، تا حد بسیار زیادی به متقاضی که قصد عمل بینی دارد، کمک می‌کند تا نتیجه جراحی بینی خود را پیش از انجام جراحی ببینید. طبیعی است که بیشترین استرس برای متقاضیان جراحی بینی، مربوط به نتیجه جراحی است، زیرا متقاضی جز تصور ذهنی، هیچ تصویر دقیقی از چهره بعد از جراحی خود ندارد.
ولی در دنیای امروز که روز به روز در حال پیشرفت است، متقاضی جراحی زیبایی می‌تواند با توجه به اسکن سه بعدی و طراحی سه بعدی صورت و بینی خود، از زوایای مختلف، نتیجه عمل خود را به صورت مجازی و سه بعدی مشاهده کند و نظرات خود را ترسیم شده به جراح خود اعلام کند و در خصوص هر نقطه از بینی خود، نتیجه حاصله از عمل بینی را به صورت مجازی مشاهده کند. به طور مثال متقاضی می تواند قوس بینی خود را تغییر دهد تا حدی که مشاهده کند کدام حالت، موجب می‌شود اجزای بینی و چهره با یکدیگر تناسب بیشتری داشته باشند. در ادامه با مراحل جدیدترین روش جراحی بینی که در آن متقاضی جراحی، می تواند پیش از جراحی، چهره خود را مشاهده کند و با ابزار دقیق مهندسی به آن فرم طراحی شده برسد، آشنا خواهید شد.
قالب کنترلی
مهندسین طراح طب بر اساس طراحی سه بعدی و آنالیز تغییرات بینی، ابزار دقیقی را برای کنترل روند جراحی به منظور رسیدن به فرم دلخواه متقاضی، به عنوان قالب کنترلی، طراحی کرده و با جدیدترین پرینترهای سه بعدی آن را می‌سازند.
این ابزار به جراح این امکان را می‌دهد تا در حین جراحی، فرم بینی را با آن چک کند. اگر قالب بر روی بینی کاملا منطبق نشود، جراح باید تغییراتی را اعمال کند تا بتواند به فرم مورد نظر و طراحی شده، دست یابد. به عبارت دیگر، پایان زمان جراحی، زمانی است که قالب کنترلی به طور کامل بر روی بینی قرار بگیرد.
بنابراین با استفاده از این ابزار (قالب‌های کنترلی)، نگرانی متقاضی جراحی بینی بر طرف خواهد شد که جراح چگونه می‌تواند به فرم ایده آل و طراحی شده برسد.
قالب‌های کنترلی برای انواع بینی‌ها (گوشتی، استخوانی، ترمیم بینی، انحراف بینی و ...) کاربرد دارد و هر قالب مختص به فرم طراحی شده همان فرد می‌باشد و برای فرد دیگری کاربرد ندارد.
هنگامی که قالب کنترلی یا همان قالب بینی طراحی شده متقاضی ساخته می‌شود، در روز جراحی به همراه اطلاعات جراحی و عکس‌های دو بعدی فرد، به کلینیک جراحی ارسال میگردد؛ از آن رو عکس و تصاویر سه بعدی و یا تصاویر اسکن سه بعدی به همراه آنالیز دقیق تغییرات بینی در بورد اتاق عمل نصب میگردد. بنابراین با استفاده از این تکنولوژی، جراح با استفاده از ابزار دقیقی که بر اساس طراحی و سلیقه متقاضی ساخته شده است، جراحی خود را انجام می دهد. این امر توانسته است خطای جراحی را به حد بسیار زیادی کاهش دهد. بنابراین با افزایش دقت جراحی، رضایت متقاضیان جراحی بینی از نتیجه جراحی به صورت چشمگیری افزایش یافته است.